top of page

 18 Augustus 2014   -   Nouan Le Fuzelier

 

 

 

 

Vanmorgen om 9 uur onder dekking van een dik pak zwarte Doomsday bewolking vertrokken richting het zuiden.

Het heeft tot Antwerpen gestort van de hemel, na Antwerpen knapte het op.

Het was ook opvallend rustig in Antwerpen, en dat zou de rest van de dag zo blijven. Het verkeer in de richting van het noorden stond regelmatig in de file, soms wel meer dan 25 kilometer.

 

Het verkeer richting het zuiden was dusdanig rustig dat we uiteindelijk 300 kilometer meer hebben gereden dan oorspronkelijk het plan was. Ons eigenlijke doel werd om 14:00 al bereikt. Dus dan nog maar even een paar uurtjes door. Na door mijn vriend Oom TomTom misleid te zijn, schaakte ik mijzelf op de oude périphérique van Parijs. Jaren niet geweest, nog even druk en ongezellig maar gelukkig reed alles wel goed door. Dus toch nog lekker opgeschoten, binnen een half uur Parijs gepasseerd. Wat opviel is dat de helft van de Parijzenaars rijdt als een wilde en de andere helft rijdt alsof het hun eerste les is. Dit resulteert in een soort van slalom tussen de auto's door.

 

We kwamen ook nog een vriend van de Camper Facebook pagina tegen, die was door zijn achterassen gezakt. Waarschijnlijk teveel piepers en poten pindakaas geladen. 

 

Onderweg nog even getankt, daarvoor zijn we even van de autobaan af gegaan en dat scheelt 20 cent per liter. Dat is mij zelfs te veel om daar niet even 10 minuten voor om te rijden. Op een tank van 70 liter is dat toch 14 Euro, en dat kost een camping overnachting hier ook, dus dat loont.

 

Rond 6 uur de GPS de opdracht gegeven ons naar een camping te brengen. Dit was binnen een kwartiertje gepiept. Aardige camping voor een nachtje. Lekker even wat gegeten en daar was ik wel aan toe, want we hebben vandaag maar 1 stopje van een half uur gemaakt. Stoppen is namelijk verspilling van reistijd. Vandaag hebben we zo'n 750 Km kunnen afleggen in 9 uur tijd. 

 

Morgen gaan we richting Perigieux om familie van Sandra te bezoeken.

Daar zullen we een nachtje op het erf blijven staan, om de volgende dag op te rukken naar Spanje...

 

 

 

Tot Morgen !

Gerrit, Sandra 

 

bottom of page