Vinkies on Tour
24 September 2018 - Lavra
​
​
​
Vanmorgen de dag begonnen met een genoeglijke wandeling langs het strand.
Even een tijdje bij de vissers staan kijken die terugkwamen van zee.
​
Daarna een bakker annex cafetaria gevonden waar ik een zak harde bolletjes vers uit de oven heb gekocht.
Gelijk even een overheerlijke espresso gekocht, zo één waar je lepeltje rechtop in blijft staan.
De verbazing was groot toen ik € 0,40 voor de koffie moest afrekenen.
Leuk tentje, de locals stonden om half 8 al aan de bier en de wijn......
Na de koffie even op de vismarkt gekeken, denk dat ik daar morgen eens even wat inktvis en sardines ga inslaan voor op de barbecue. Op de weg terug naar de camping nog wat kriskras door het dorp gelopen, niemand te zien alleen die eeuwig blaffende honden.
​
Overdag hebben we ons overgegeven aan de luiheid in zijn puurste vorm.
We hebben wat muziek geluisterd, wat gelezen, aan mijn radio gerommeld en dat alles onder de bomen in een koel zeewindje.
Gedurende de dag hebben we een eindeloze stroom haveloze en strompelde Camino lopers voorbij zien trekken..
Wat bezielt een mens vraag je je dan af.
​
We zouden eerst per bus naar Porto en van daaruit met de metro naar het vliegveld.
Maar gaandeweg de dag werd het plan geboren om gewoon een taxi op de camping te bestellen.
Het vliegveld is hier maar een kwartier vandaan.
Rond 6 uur nog even onder de douche gesprongen en wat schone kleren aangetrokken, want anders stinken we weer volgens
"El Commandante". Zou kunnen want nu ik er over nadenk heb ik deze broek al een week aan .....
​
De taxi stond keurig op de afgesproken tijd en plaats, dus wij op naar het vliegveld.
De taxichauffeur deed een beetje vreemd en zei ons niet op het vliegveld zelf af te kunnen zetten.
We werden er midden op een rotonde uitgezet .... vreemd, later bleek waarom.
​
Op het vliegveld aangekomen dachten we wat te kunnen eten, helaas pindakaas.
Alle restaurants bleken achter de security te zitten, we konden nog wel een blikje Pringles uit een automaat trekken.
Uiteindelijk vonden we nog een mistig koffietentje waar we een koffie en een flesje cola met een stukje stokbrood á raison van €22,00 konden kopen.
​
Het vliegtuig landde precies op tijd en omdat Sandra geen bagage mee had was ze binnen de kortste keren buiten.
Toen begon de ellende, wat bleek de taxichauffeurs staakten tegen de Uber chauffeurs en dat tot donderdag.
Er was geen mogelijkheid om met OV naar de camping te gaan, en de chaos was compleet op het vliegveld.
Maar uiteindelijk bleek Uber de oplossing, Sjors heeft snel de App geïnstalleerd op zijn telefoon en binnen een kwartier hadden we een snorder van Uber. En nog goedkoper als een reguliere taxi, prima systeem. Dit was waarschijnlijk ook de reden dat de eerste taxichauffeur een beetje spichtig deed ... De Stakingsbreker.
​
Het was inmiddels half elf voor we bij de camping aankwamen. Daar kregen we een toptip van de bewaker dat het restaurantje tegenover de camping nog open was. Dus daar zijn we naar binnen gestapt en konden we gewoon aanschuiven. Het was een sjofel buurttentje maar we hadden wel trek. Na ons kwamen zelfs nog meer lui binnen om te eten. We hebben daar heerlijk zitten eten met een paar emmers bier erbij voor bijzonder weinig. Tegen een uur of 12 zijn we naar de camper gelopen en als een blok in slaap gevallen ....
​
Tot Morgen Gerrit, Sandra & Sjors
